سلام
این روزا اگه مثل ما درگیر امتحانات نباشید و وبلاگها رو خوب خونده باشید  میبینید مباحث زیادی در مورد ازدواج موقت مطرح شده. امری که از سنن حسنه است و از سوی خلیفه دوم اهل تسنن در زمان خلافتش حروم شده. اما جالب اینه که اهل تسنن چنان تبلیغ گسترده ای کردن که خیلی از اونایی که مدعی هستن که شیعه اهل بیت هستن این سنت رو امری مذموم و قبیح میدونن و آدم جرأت نمیکنه جلوشون اسمشو بیاره.
بابا مگه کار غیر شرعی و حرومه که جلوش جبهه گیری میکنن؟
بعضیا که میشینن برا خودشون شرایطی میارن که اصلا هیچ جای دین قید نشده و در ادامه هم نتیجه گیری میکنن که این کار مال هزار سال پیش بوده که این شرایط بوده و الان کار اشتباهیه  کی گفته؟ این شرایط کجای متون دینی قید شده؟
حالا اونایی هم که دارن از ازدواج موقت دفاع میکنن همچین این موضوع رو شرح میدن که انگار فقط برای شرعی کردن فاحشه خونه این قانون الهی گذاشته شده.
خداییش اگه ما شیعه واقعی هستیم کجای دین گفته از حلالی جلوگیری کنیم؟
مگه ما نباید پیرو خدا و رسول خدا(ص) و خاندان پاک ایشون باشیم؟ پس چرا از خودمون باید نظر بدیم؟
آخه چرا اینا که اینطور نظر بافی میکنن و حرفای ضد دینی رو به اسم دین بیان میکنن به خودشون وقت نمیدن یه خورده رو موضوع فکر کنن بعد حرف بزنن؟
اولا ازدواج موقت یک امر شرعی است (حداقل برای پیروان امیرالمومنین و فرزندانش علیهم السلام) و هیچ کس حق مخالفت با اونو نداره.
ثانیا این سنت خودش یکی از نشانه های اینه که خدا بر بندگانش سخت نمیگیره و همه چیزو آسون میکنه، البته در حد عقل و شرع
تا حالا چقدر رو ازدواج موقت فکر کردید؟ اصلا میدونید صیغه متعه رو با چه شرایطی میشه خوند؟ بله میشه شرایط مختلف گذاشت مثلا به شرط عدم دخول یا بالعکس ، به شرط اینکه فقط برای لذت باشه.
اصلا ازدواج موقت به غیر از ارضای غرایز جنسی کاربردهای مختلفی داره که میشه برای راحتی مومن به کار برد.
تا حالا دیدید خونواده هایی رو که با هم رفت و آمد دارن ولی زنانشون معذب هستن بخاطر تقیدشون ؟
خب اگه مردی با دختر خونه ازدواج موقت کنه مادر دختر تا آخر عمر به مرد محرم میشه و دیگه تو رفت و آمد ها معذب نیست و همچنین دختر هم به پدر پسر تا آخر محرمه.
حتی این ازدواج موقت در خانواده ها میتونه به شرط عدم دخول باشه و تا وقتی که برای دختر خواستگار بیاد تمدید بشه. اینجوری اینا تا زمان ازدواج دختر تو جمعشون راحتن و حتی اون دو نفر همه کار میتونن بکنن غیر از اونیکه شرط شده. خب این که خدا راهی رو گذاشته که تو مهمونیها زن صاحبخونه(مادر دختر) به مرد مهمون و یا بالعکس محرم باشه و راحت بگردن تو خونه اشکال داره؟
یا مثلا اگه دیده باشید خانومای محجبه و مومنه ای که تو خیابون اگه مردی بهشون سلام بده تیکه بزرگش گوششه، بعد از یه مدت کار کردن حتی تو یه محیط مذهبی ، با همکاران مرد خود تا حدودی راحت میگه و میخنده، یا اصلا پسر و دختری که تو یه پروژه کاری مجبورن مدت زیادی رو با هم باشن، یا دختر و پسر دانشجویی که بیشتر وقتشون تو محیط دانشگاه با هم هستن. خب خدا برا اینا راه گذاشته،  دو کلمه صیغه میخونن (تازه اگه دختر خانوم ترسی هم داشته باشه من باب محکم کاری شرط عدم دخول رو هم قید میکنه ) و تو اون مدت معین هیچ بگو بخندی از بین اون دو تا اشکال شرعی که نخواهد داشت خیلی کارای دیگه هم میتونن بکنن(به غیر از اونایی که شرط شده) و شرعا هم راحت راحت باشن.
خب از این طرف خدا اینقدر آسون کرده ، تازه برا مقلدین بعضی مراجع که آسونتره چون صیغه فارسی رو هم جایز دونستن، تازه برا مقلدین بعضی مراجع خیلی خیلی هم آسونتره چون اجازه پدر دختر رو شرط ندونستن،
از اون طرف هم بعضی مثلا متدینین و مقلدین دین رو خیلی به خودشون سخت میکنن و تا حدی تحت تاثیر تبلیغات سوء قرار گرفتن که وقتی اسم صیغه .و ازدواج موقت رو میشنون ناراحت میشن و حالشون بد میشه.
خب این دینداری و پیروی از خدا و رسول و آل رسوله؟
فکر میکنید اگه این همه سخت گیری از دوستان نادان نبود الان بعضی جوونای ما اینجوری میشدن که زورشون بیاد دو کلمه صیغه رو بخونن اما به راحتی با نامحرم انواع ارتباط نا مشروع از کلام و زبان و چشم گرفته تا دست و پا ... داشته باشن؟
چرا  آخه کسی که خودشو مسلمون میدونه باید با یه حکم شرعی مخالفت کنه؟
خنده دار نیست این جمله که میگه ازدواج موقت شرعی و حلاله ولی....؟
این ولی ها اما و اگر ها منو کشته
البته خانواده های معتقد و متدین از قدیم پایبند به این مسائل بودن و با استفاده از احکام الهی بالاخص در رفت و آمد های خانوادگی و دوستیهای خانوادگی خودشونو از عذاب و اذیت بیجا دور میکردن و هنوزم هستن، گرچه کم و بی صدا
آخ ببخشید طولانی شد تمومش کنیم
ختم کلام اینکه حالا قرار نیست همه عمل کنن راه بیفتن تو خیابون همدیگرو صیغه کنن ولی هیچکس نباید از یک حکم شرعی در صورتیکه مفسده ای به دنبال نداشته باشه جلوگیری کنه.
 نظر شما چیه؟

نگارنده : عبدالله

پاسخهای نورانی دوستان [ جواب]